Ekde la 10a de aŭgusto 2006 la Internacia Abontarifo (IT) por ĉiu periodaĵo eldonata de LF-koop baziĝos sur la eŭro, kaj ne plu sur la svisa franko. Samtempe okazos adaptigo de IT al la sendo- kaj produktokostoj, post kelkjara stabileco laŭ la eŭrotarifo.
Ekde la 10a de aŭgusto 2006 la Internacia Abontarifo (IT) por ĉiu periodaĵo eldonata de LF-koop baziĝos sur la eŭro, kaj ne plu sur la svisa franko. Samtempe okazos adaptigo de IT al la sendo- kaj produktokostoj, post kelkjara stabileco laŭ la eŭrotarifo.
“Eŭropo-Demokratio-Esperanto”, registrita en Francio kiel politika partio (almenaŭ en sudorienta regiono, sub la gvido de Kristian Garino), petis la aliĝon kiel faka asocio al Universala Esperanto-Asocio. La aliĝpeto estos traktata dum UK en Florenco, fare de la UEA-Komitato.
“Eŭropo-Demokratio-Esperanto”, registrita en Francio kiel politika partio (almenaŭ en sudorienta regiono, sub la gvido de Kristian Garino), petis la aliĝon kiel faka asocio al Universala Esperanto-Asocio. La aliĝpeto estos traktata dum UK en Florenco, fare de la UEA-Komitato.
Antaŭ dudek jaroj ĝi estis la plej forta partipolitika junulara movado post la komunista, en Italio. Hodiaŭ nur ombreto de la tiama organizo, tamen ĝia nomo povas ankorau impresi. Kaj eble efiki en la panoramo de la itala maldekstro, kie la meza aĝo de la aktivularo superas la kvindekan jaron.
La lasta numero de “Sennaciulo” alarmas pri la financa stato de la asocio, kun glora paseo kaj plora nuno, fondita de Eugeno Lanti antau 85 jaroj. Jen la editorialo en sia esenco: “Pro la faktoj ke ni perdis multajn membrojn (*) kaj ne alvenas sufiĉe da novaj, krome niaj libroj malbone vendiĝas, nia financa situacio iĝis tre malbona.
Antaŭ dudek jaroj ĝi estis la plej forta partipolitika junulara movado post la komunista, en Italio. Hodiaŭ nur ombreto de la tiama organizo, tamen ĝia nomo povas ankorau impresi. Kaj eble efiki en la panoramo de la itala maldekstro, kie la meza aĝo de la aktivularo superas la kvindekan jaron.
La lasta numero de “Sennaciulo” alarmas pri la financa stato de la asocio, kun glora paseo kaj plora nuno, fondita de Eŭgeno Lanti antaŭ 85 jaroj. Jen la editorialo en sia esenco:
Lastatempe prof. Jouko Lindstedt, la unua subskribinto de la Manifesto de Raŭmo, publike revenis al la historia dokumento per la subaj vortoj: “Mi ne interpretas la historian rolon de la Manifesto sammaniere kiel la Civito. Mi citu min mem:”
“Se iu respondecas pri tiu prunto, tiu estas mi, kiu estis tiama vicprezidanto [kaj estrarano pri financoj]. Se la komitato en Florenco volas akuzi iun, tiu estas mi.
