Aktivas la fonda komitato de Esplora Instituto de Esperantologio, kies celo estas prepari la fondan asembleon de EIE en Stokholmo, decembro 2025; ĝis nun branĉo de Kultura Centro Esperantista, EIE fariĝos memstara establo, kun la statuso de privata transnacia feria altlernejo registrita en Svedio, do en Eŭropa Unio.
La Formiketoj, organiza teamo de la 4a NaturAmika KulturSemajno en Esperanto, okazonta en Tossa de Mar / Toso-de-Maro 12-18 oktobro 2025, ĵus difinis la lastajn detalojn de la programo: ĝi enhavos kvin ekskursojn kaj promenojn, prelegojn, esperanto-kurson, prezentojn de famaj artistoj kiel JoMo, Kajto kaj Arno Lagrange, kaj alio.
Granda ŝtormo malhelpis multajn alesti fizike la prelegon de c-ano Giorgio Silfer, antaŭhieraŭ en la Solidardomo de Stokholmo, sidejo de la norda legacio de la Esperanta Civito; kompense alestis en virtualo ĉiuj studentoj de la kurso pri literaturo kadre de la Esplora Instituto de Esperantologio, kiuj antaŭpreparis sin pri la du ĉefaj esperanto-verkistoj en Svedio: Stellan Engholm kaj Fer
HeKo 887 7-C, 12 sep 25
La portreto de Selma Lagerlof situas en malnova 20-krona sveda bankbileto: ŝi vivis en la sama regiono de Lesjoforso; tioman sumon fondumo Pro Esperanto proponis al la bankrotkuratoro por aĉeti la tutan Esperanto Gården, kaj li akceptis. La subskribo de la kontrakto ĉe notario okazis 10 septembro 2025. La suban intervjuon de HdE respondas fonduma konsiliano.
Laŭ la oficiala financa raporto de la estraro de TEJO, dum la lastaj jaroj la junularaj kongresoj estis ĉiuj deficitaj, escepte de unu: por IJK -25.747; -3.289; +23.118; -12.306; -264; kaj Retoso -1.190.
HeKo 887 5-C, 9 sep 25
La redakcio de HeKo informas, ke ekde hodiaŭ ĉiu leganto de Heroldo Komunikas povas submeti komenton per rekta modulo sub ĉiu afiŝita komuniko. La komentoj estos traktataj de redakciano antaŭ la publikigo, por garantii aŭtorecon kaj eviti spamaĵojn. Respondecas pri la komento nur la indikita aŭtoro.
La 337a numero de Literatura Foiro (oktobro 2025) daŭrigas la mision de nia revuo samtempe observi kaj formi la esperantan kulturon, proponante plurisman, internacie orientitan enhavon, kie tradicio kaj novigo harmonie interdialogas.
En la unua jaro post la morto de la kursoj en la Universitato Adam Mickiewicz kaj de Artaj Renkontoj per Esperanto (ambaŭ en Poznano), Gdansko kunigis esperantistojn por sia konferenco “Sur la strando”, kie belaj pr
Usono neniam situis inter la ŝtatoj kritikendaj pro manko de esprimlibero, ĝis la PEN-mondkongreso hodiaŭ fermota en Krakovo, kiu aprobis diversajn rezoluciojn pri la temo, sub la premo de diversaj delegitoj (interalie la Verkistina Komitato, gvidata de usonaninoj) timantaj pri si mem: ne tiom pro ideologio, kiom pro diverseco (ekzemple malpermeso al bibliotekoj aĉeti librojn verkitajn de trans
S-ro Jouko Lindstedt ĵus publike deklaris: “Mi distancigis min de la speciala malvasta versio de raŭmismo, kiun la Civito uzas kiel sian kredkonfeson.[1] Sed la ĝenerala merito de raŭmismo estas atentigi, ke ekzistas pluraj pravigeblaj manieroj okupiĝi pri Esperanto, la komunumo gravas apud la movado, kaj paroli Esperanton ne signifas devon propagandi.[2]” La frazo tuj antaŭ [1] meritas precizi
Refondiĝis du PEN-centroj malaperintaj antaŭ du jardekoj aŭ eĉ pli: la roŭma kaj la jida. Bonvenigon donis al iliaj literaturoj la verkistara mondkongreso, okazanta en Krakovo, kie partoprenas nia delegito Giorgio Silfer. Per ili la esperanta ne estas plu la sola diaspora literaturo reprezentata en PEN Internacia.
Ni, junaj esperantistoj, kunsidantaj en Cisarua (Indonezio), okaze de la 81-a Internacia Junulara Kongreso, konsentinte pri la jenaj punktoj:
