Duobla bedaŭro pro oficiala komuniko de la ĝenerala direktoro al la Komitato de Universala Esperanto-Asocio. Unue, ĉar ĝi raportas pri membrokrizo (ni ne ĝojas pro alies agonioj, eĉ se raŭmismo prognozis ilin). Due, ĉar ne temas pri aprila fiŝo, malgraŭ la klarigo kiun s-ro Buller donas.
Lingvotesta sesio estis anoncita de Kultura Centro Esperantista, partnere kun Esperanta Naturamikaro, por la lasta semajnfino de marto 2011 en Malago.
La revuo fondita en Milano printempe 1970, fare de la literatura rondo La Patrolo, akurate atingis la 250an numeron.
Probal Dasgupta, prezidanto de Universala Esperanto-Asocio, kaj Seán Ó’Riain, prezidanto de Eŭropa Esperanto-Unio, estis viktimoj de aprila ŝerco farita de la slovaka entrepreno E@I.
Laŭ skriba atesto de la prezidanto de Andaluzia Esperanto-Unuiĝo, formala plendo estis deponita ĉe la Kortumo kontraŭ c-ino Carmen San-Segundo, pro delikto de misfamigo.
La arbitracio koncernas fakton okazintan en oktobro 2010. La jura referenco, manke de specifa Civita normo, estas la artikoloj 173 kaj sekvaj de la Svisa Kodo.
Antaŭ preskaŭ du jaroj Universala Esperanto-Asocio lanĉis propran “televidan programon” tra Youtube. La projekto estis ambicia: po unu aŭ eĉ du “elsendoj” (dekminutaj filmetoj) ĉiumonate. Tio signifus almenaŭ tridekon da filmoj jare. Efektive en 2009 ili estis ses (la unuaj tri dum ses semajnoj), en 2010 jam nur tri (la lasta meze de junio), en 2011 neniu.
Universala Esperanto-Asocio afiŝas aŭ/kaj dissendas gazetarajn komunikojn ekde 1996. Ilin preparas kaj dissendas la Centra Oficejo en Roterdamo, sub la nomo Osmo Buller. Supozeble ilia redaktanto estas la ĝenerala direktoro mem.
En la komunikada strategio de Universala Esperanto-Asocio grava punkto estas la retejo. Ĝi ne estas malbona, spite al la opinio de pluraj; sed evidente ĝi donas pri UEA tian bildon, kia ne plaĉas al la kritikantoj de la retejo.
La itala verkisto Giuseppe Prezzolini pasigis la lastan kvaronon de sia longa vivo en Svislando: li mortis jam centjara en Lugano. Kelkajn jarojn antaŭ lia morto en intervjuo oni demandis lin pri la gastiganta lando. Prezzolini respondis, ke ne sufiĉas akurata fervojo kaj rapida poŝto por krei kulturon.
En Esperantio la reto prezentas duoblan malavantaĝon, kompare kun la papera gazetaro: unue, ĝi donas milojn da informoj, kio egalas al nula informo — necesas selekti kaj proponi la vere konindajn kaj profundigendajn; due, ĝi liveras nur informojn, kaj ne alispecajn rubrikojn.
