aprilo 2023

Lasta pretervivanto el la generacio de la Montevidea renesanco, konsiderata kiel la plej avangarda poeto en la unua eldono de la “Esperanta Antologio” de William Auld, mortis en Teksaso, 14 decembro 2022, jam 92-jara. Temas pri Edwin de Kock, sudafrika kaj usona (ekde 2000) instruisto kaj verkisto (angle, afrikanse, Esperante), adventista predikanto kaj misiisto, ekde 1955 esperantisto.

Li aŭtoris plurajn poemarojn: “Ombroj de la kvara dimensio” (1961), “Fajro sur mia lango” (1967), “Kvin elementoj” (1970), “Poemaro kaj prozeroj” (1970), “Plukonstrue” (1975), “Japaneskoj” (1982), “Saluton al la suno” (1983), “Vojaĝoj kaj aliaj poemoj” (1992), “Testamente” (2005), “Sub fremdaj ĉieloj” (2008), “La konflikto de la Epokoj” (2019).

“Kun malaperanta membraro, Islanda Esperanto-Asocio vendis sian Skolavordustigur-proprieton kaj estas nun serĉanta hejmon por sia kolekto de ses mil esperanto-verkoj. La Nacia Biblioteko ne estas interesata, lasante sen solvo la demandon pri tiu ĉi unika arkivo” anoncis en novembro 2022 loka anglalingva gazeto. Ne estas konata la sorto de tiuj societaj biblioteko kaj hemeroteko.

Skolavordustigur situas proksime al la urbocentro de Rejkjaviko, kaj la vendita sidejo de IEA aspektis kiel eleganta butiko kun vitraj vandoj. Bedaŭrinde monaton post la Universala Kongreso ĝi estis konstante fermita, kaj ne eblis atingi ajnan aktivulon de IEA. Tion atestas Perla Martinelli kaj Giorgio Silfer, kiuj reprezentis la esperantan literaturon en la tiea, samjara PEN-mondkongreso.

Rekomenciĝis ĉi-semajne la kunsidoj de la fakrondoj kaj organizaj nukleoj aktivaj en la Esperanta Civito. La unua estis tiu de la Abeletoj, kiuj zorgas pri la 12a Kultura Esperanto-Festivalo (Ĉaŭdefono, 2-29 julio 2023): ili okupiĝis pri la programo, al kiu mankas ankoraŭ malmultaj detaloj.

Sekvis la kunsido de la organiza teamo por la PEN-mondkongreso, invitita por la tria semajno de oktobro 2024. La verkistaro festus la jubileon kaj de PEN Internacia kaj de la mondkongresoj mem krozante sur la okcidenta Mediteraneo.

Ĉiumonate la Sekureca Konsilio de Unuiĝintaj Nacioj ŝanĝas prezidanton, laŭ rotacio de la dek kvin membroj, el kiuj kvin estas konstantaj. Se aritmetiko ne estas opinio, sed ekzakta scienco, la membro M prezidanta en februaro 2022 devus reprezidi en majo 2023. Male, Rusio prezidis en februaro 2022 (kiam ĝi invadis Ukrajnon, kiel konfirmas la UN-rezolucioj) kaj reprezidas en aprilo 2023…

Sed aritmetiko ne estas la sola doloro en la novjorka notarlisto. Ekzistas noto ankaŭ pri konduto, kun la risko esti sendita al somerfina ripara ekzamensesio pri ĉiu studobjekto, kaj eĉ forpelo el ĉiu lernejo de la regno.

Kiel multaj aliaj klientoj en Svedio Esperanto-Garden pagis tro multe por la lastatempa multekosta elektro. La nova registaro promesis repagi grandan parton, tamen en malprofesia maniero fuŝas kaj atendigas tro longe la klientojn. Tial ekzistas la konkreta timo, ke iu kreditanto estos pli rapida ol la ŝtato kaj postulos tujan bankrotigon de Esperanto-Garden. Nur al la surloka prizorganto la kooperativo jam ŝuldas persone pli ol dek sep mil eŭrojn.

Ŝajnas ke necesas ĉirkaŭ du mil eŭroj por estingi la akutan krizon, kaj pliaj mil garantii Esperanto-Garden ĝis la fino de la nuna jaro. Ŝajnas ankaŭ ke la resursoj de la sveda esperantistaro (nome ilia intereso por vivteni la projekton) ne sufiĉas por relanĉi la Greziljonon de Skandinavio.

Afrika Centro Esperantista en Togolando anoncas la lanĉon de kvar premioj. “Homoj tra la mondo vere dediĉas sin preskaŭ tute al Esperanto. ACE taskas al si disponigi distingilojn al iuj el tiuj homoj. Dum premioj havos nomojn de esperantistoj, aliaj esperantistoj precipe afrikaj havos tiujn premiojn pro laboroj faritaj. ACE disponigas almenaŭ cent eŭrojn por ĉiu premiito.”

Tial ke la suba informo aperis en la oficiala retejo de Tutmonda Esperantista Junulara Organizo sen subskribo la 1an de aprilo, ni hezitis pri ĝia seriozeco. Sed ĉar serioza TEJO-komitatano aplaŭdis kaj serioza retbulteno relanĉis la informon, estus jam tro da dupitoj por supozi la organizon mem dopita… Do ni publikigas en Paska Lundo (laŭ mezeŭropa, precipe pola, sekve ankaŭ esperanta tradicio).

Iĝas pli kaj pli sombra la geopolitika horizonto, ne nur pro la eternaj konfliktoj en Afriko kaj la interslava milito en Eŭropo, nun ŝajne en pozicio de pato. Fakte ripetiĝas pri Formozo la sama paradigmo kiu kondukis al la milito en Ukrajno: granda potenco volas akiri teritorion kiu antaŭ pli ol jarcento ankoraŭ apartenis al ĝi (ĉi-kaze Pekino).

La 14a de aprilo 2023 (honore al la morto de Zamenhof, Tago de Ĉiuj Pioniroj kaj festotago laŭ la Konstitucio de la Esperanta Civito) meritas rememoron pri esperantanoj kiuj ĝuste en alia 14a de aprilo (1895) inaŭguris tutan movadon: la naturamikan. Tiam sesdeko da migrantoj rendevuis ĉe la Suda Stacidomo en Vieno: ili estis ĉiuj lokaj socialdemokratoj.

Estis Paska dimanĉo, kaj tiuj laikoj entreprenis ekskurson ekde Moedling tra la ravino, trans la “Larĝa Pino” kaj la “Vila Tilio” al la monto Anninger. De tie ili iris al Gaaden, kie okazis la tagmeza paŭzo, kaj fine tra Hinterbruehl, kun gajaj kaj seriozaj laboristaj kantoj, returne al la stacidomo de Moedling. Neniu virino partoprenis.

Ekde la 2a de junio 2023 ne plu ekzistos la konto LFOI-I ĉe la financa servo de Universala Esperanto-Asocio. Lastaj enpagoj estas administrataj ĉi-monate. La perantoj kaj klientoj kiuj ankoraŭ uzis tiun konton ricevos apartan informon pri la estontaj pagokanaloj.

Unu ĝenerala komuniko estas la ebleco pagi per https://www.paypal.me/giordanoalessio97 sen ajna indiko (kvazaŭ temus pri donaco), sed kun samtempa informo pri la pago al la koncernata establo aŭ instanco: ofte LF-koop, aŭ KCE, aŭ Pro Esperanto.