La Lernejo de Verkistoj en Meksiko gastigis hodiaŭ studan sabaton pri la kultura historio de la esperanta popolo. C-ano Giorgio Silfer analizis kun kvin partoprenantoj la originon, socian kulturan demografian, de la esperantistaro, kies radikoj situas en Eŭropo kaj specife en orienta Eŭropo.
La ĵus fondita eŭropamerika societo DIALOGO, aganta pri lingva biodiverseco kaj lingva juro, sukcese debutis hodiaŭ en Meksikurbo, per prelego de prof. Giorgio Silfer (membro de la scienca komitato), sub la prezido de c-ano Luis Raudón, nuna prefekto de la Esperanta Civito por Meksiko.
Danke al la Esperanta Civito, Meksikurbo havas ekde nun altnivelan klerigejon pri esperanto. Pro interkonsento kun la Konsulo, la Lernejo de Verkistoj de Meksiko ekde nun gastigos kursojn, prelegojn, literaturajn kafejojn, filmojn en esperanto aŭ la hispana pri la esperanta kulturo.
La italaj kunorganizantoj de la Semajno pri Oficinalaj Plantoj, planita en la Naturamika Domo de Monto Baldo (provinco de Verono), subite rezignis pri la aranĝo “pro personaj problemoj”. Efektive ili devintus nur trovi la instruonton, ĉar la strukturo jam pretas, kaj deko da esperantlingvaj naturamikoj jam aliĝis (eĉ el Japanio).
La 27an de septembro 1896 dramo de Lev Tolstoj, malpermesita de la cara cenzuro, estis prezentita en Smolensko. Temis pri la unua teatraĵo en esperanto.
“En la enirejo de la plej vizitata el la sep muzeoj de Aŭstria Nacia Biblioteko, nome la Esperanto-Muzeo en Vieno, pendas granda foto pri la unua internacia Esperanto-Kongreso, en Bulonjo-ĉe-Maro, 1905. La vizitantoj kutime tre miras, ke tiom da virinoj partoprenis tiun kongreson, en epoko kiam ĝenerale nur viroj kongresadis.
La ora jubileo de la fondo de la literatura rondo “La Patrolo” prokrastiĝas je semajno, laŭ afabla peto de aliaj paktintaj establoj. La sidejo restas Bolonjo, en kies esperanto-klubo, prezidata de d-ro Ivan Orsini, disvolviĝos ronda tablo pri la itala kontribuo al la esperanta literaturo, 19 majo 2019 ekde 10h30.
La kvara Universala Kongreso en Finnlando estos certe la plej malgranda, kompare kun tiuj en 1922, 1969 kaj 1995. Ĝis hodiaŭ aliĝis nur 666 personoj (hazarde, la nombro de la diabla besto), dum ekzemple UK en Islando atingis 785 aliĝojn je 15 marto 2013, kaj sume registris 1.034 nomojn.
En sia pli ol centdek-jara historio la Akademio de Esperanto neniam estis tiom snobata de beletraj verkistoj. Neniu membro de la Esperanta PEN sidas en ĝi, escepte de prof. Carlo Minnaja, kiu tamen estas ankaŭ membro de la Akademio Literatura de Esperanto. De ĉi-lasta, krom c-ano Minnaja, sidas en AdE nur ges-roj Gerrit Berveling kaj Barbara Pietrzak.
“Ĉi tiu libreto, fakte longa eseo, originas el la bezono respondi al oftaj demandoj de PEN-membroj pri la esperanto-literaturo. Ĝi pretiĝis en la hispana, danke al la valora kunlaboro de María Elena Ruiz Cruz, kaj ĝi pretiĝas en aliaj lingvoj, danke al diversaj talentaj geamikoj.
