Lastatempe Kongolando distingiĝis kiel teritorio de almozuloj en Esperantio, jen per rektaj petoj en cirkulera formo jen per projektoj plej diversaj, inkluzive de fantomaj orfejoj. En la specifa kazo de urbo Uvira, Suda Kivuo, neniu individua peto estas rekomendinda, kaj la sola serioza establo nomiĝas Unio de Esperantistoj por la Disvolvo de Uvira (UEDU), kies forumanoj estas indikitaj en la koncerna retpaĝo.
Interesa didaktika projekto disvolviĝas danke al esperantistoj en Burundio.
Fondite en 2018 sub la nomo “La Espero”, infanĝardeno en Rumongo (69 km sude de Bujumburo, ankaŭ ĉe la lagobordo) gastigas sepdekon da infanoj tri- ĝis kvinjaraĝaj, prizorgataj de kvin geinstruistoj. La lernejeto apartenas al la landa asocio de la Universala.
Bedaŭrinde neniu parolas esperanton, sed la infanoj almenaŭ sukcesas bele kanti “Nigra kato, nigra kato / estas vi”, post panika momento pro la unuafoja renkonto kun blankuloj (el la redakcio de “Heroldo de Esperanto”).
La infanĝardeno ekzistas danke al mecenatoj, plus la kotizoj pagataj de la familioj. Akompaninte la redaktoron, c-ino Ada Florence Iracadukunda promesis verki pli detalan artikolon por HdE.
Kunvenis hodiaŭ en Bujumburo la ĝenerala Asembleo de Afrika Esperanto-Instituto. Por la du (kolektivaj) membroj ĉeestis Abdoul Rahman Bukuru, Lucien Kagina, Frederiko Nimubona (SIPU-reprezentantoj) kaj Perla Martinelli, Giorgio Silfer (KCE-reprezentantoj); senkulpiĝis la tria KCE-reprezentanto Marie-France Conde Rey, malsana en Francio.
La Asembleo ĝojis pro la renovigo de la lukontrakto de la Tanganika Esperanto-Domo ĝis la fino de 2026 je prezo praktike egala al tiu de 2021, danke al la kurzo de la burundia franko. Ĝi ankaŭ laŭdis la plibonigojn en la Domo, interalie la instalon de pumpilo kiu garantias la alvenon de akvo al ĉiuj tri duŝejoj. Ĝi konstatis la pozitivan evoluon de la rilatoj kun la najbaroj kaj la aŭtoritatoj de la kvartalo.
Rapida kariero por c-ano Mauriac Nunda, kiu pro sia diligenteco kaj asidueco ĉe la staĝoj de Afrika Esperanto-Instituto atingis la postenon de redaktoro de la Afrika rubriko en “Heroldo de Esperanto”: la ĵus finredaktita afrika numero de HdE parte rezultas de lia kontribuo.
C-ano Nunda okupiĝos ankaŭ pri la Facebook-paĝo de AEI, kiun iniciatis c-ano Merci Kwimbe kaj kiu bezonas konstantan responsulon. “Mi opinias ke la afrika civitanaro bezonas informiĝi pri la evoluo de la diversaj iniciatoj kaj projektoj” deklaras c-ano Nunda, kies ambicio estas fariĝi publicisto kaj verkisto.
Li do estas unu el la novaj stabanoj forĝitaj de la ĵusa staĝo gvidita de sen. Giorgio Silfer en la Tanganika Esperanto-Domo.
Gec-anoj Manuela Blanco, Perla Martinelli, Giorgio Silfer revenis ĉi-nokte al Eŭropo, post kvar plenaj semajnoj da aktivecoj en Burundio, ĝenerale en Bujumburo ĉe la Tanganika Esperanto-Domo, sed ankaŭ kun gravaj eksterurbaj misioj, por “Heroldo de Esperanto” respektive SIPU.
“Estis eksterordinara sperto en verde paca lando, kiu profunde riĉigis min kaj aliajn por interkultura maturiĝo. Mi dankas la Esperantan Civiton pro ĉi tiu granda ŝanco, multe pli grava ol kongresumado” deklaris sen. Blanco, vickonsulino pri internaj aferoj, kiu spertis bonon kaj malbonon (inkluzive fastadon) dum la lasta Internacia Junulara Kongreso en Nederlando.
Se ni memoras la antaŭan situacion, la burundianinoj havis neniun rolon en la socio krom kuiri, serĉi brul-lignon, kreskigi infanojn kaj doni al ili edukadon estis virinaj devoj. La virinoj ne povis studi, la lernejo estis farita por la knaboj. Sed poste la aferoj ŝanĝiĝis, ĝis en 2005, kiam en la konstitucio aperis egaleco de ĉiuj antaŭ la leĝo.
S-ro Juan Garcia del Rio estas la nova prezidanto de Esperanta Naturamikaro: lin elektis unuanime hodiaŭ la ordinara Asembleo de Esperanta Naturamikaro en Malago, anstataŭ la retiriĝinta sen. Julio Herrero, kiu dum pli ol jardeko gvidis la asocion kun granda sindonemo, ĝis longa malsano ekde la pandemia jaro.
Apud la nova prezidanto estas konfirmitaj gec-anoj Perla Martinelli, vicprezidanto; Manuela Blanco, sekretario; Antonio Vázquez, kasisto; Herman Deceuninck, komitatano responda pri la ENa-retejo. Revizoroj en la nova mandato: Giorgio Silfer kaj Julio Herrero.
Fondumo Pro Esperanto (FPEF) delonge administras konton ĉe UEA en Roterdamo, laŭ la kodo LFOI-I. Ĝi utilas de tempo al tempo por enkasigi abonojn al periodaĵoj aliĝintaj al la Pakto, pagojn de libroservo kaj simile; ege malpli ofte por ĝiri aliĝojn al kongresoj de TEJO. Ĝi estas la sola ligo inter la financa fako de UEA kaj la konsorcio de la Esperanta Civito.
Pri la servo mem ĝis januaro 2023 FPEF estis kontenta. Malgraŭ tio, pro teknika kialo ekde la 1a de majo 2023 tiu konto ne estos plu aktiva, kvankam oni ne fermos ĝin absolute: eventuala pago ne perdiĝos, sed pago tra LFOI-I estas jam nun evitinda kaj ne garantiita. Dankon pro ĉies komprenemo.
(PRO ESPERANTO, Svislando)
Ĉu la protestoj fare de uranistoj kontraŭ kongresoj en afrikaj landoj kondukis al unua viktimo? La landa sekcio de TEJO en Burundio ĵus rezignis pri sia propono organizi IJK-on en 2024.
“Saluton, karaj. JEBUO retiris sian kandidatiĝon kaj subtenas ideon okazigi IJK-on en Tanzanio.” Tiel kvazaŭ telegrafe Gilbert Niyukuri al la Komitato de TEJO.
Projekto Nurenbergo de la Esperanta Civito, celanta la trejnadon de profesiaj tradukistoj al esperanto, proponas ĉi-jare du staĝojn ĉe Kultura Centro Esperantista en Ĉaŭdefono. La unua por la perfektigo de tradukistoj de diplomatiaj kaj internaciaj dokumentoj, la dua pri beletra tradukado.
La unua kurso disvolviĝos 17-22 julio 2023, sub la gvido de c-ano Giorgio Silfer, iama responsulo de la oficejo pri internaciaj rilatoj ĉe regiona parlamento: ĝi enfokusiĝos specife pri Eŭropa Unio. La dua okazos 7-12 aŭgusto 2023 kaj estos dediĉita al la traduko de la komenco de bildromano: la longa komikso de Otto Gabos titolita “Esperanto”.
