julio 2023

La redakcio de “Literatura Foiro” kunsidis duone reale kaj duone virtuale hieraŭ vespere. Post gratulo al la ĉefredaktorino, kiu festis jubilean datrevenon, ĉiu redakciano raportis pri sia aktiveco, inkluzive de gravaj translokiĝoj rilate la profesion: c-ano Giordano nun vivas en Romo, c-ano Pita pli proksime al la San-Paŭla universitato. Bedaŭrinde c-ino Conde Rey kaj c-ano Minnaja ankoraŭ konvaleskas post gravaj operacioj: bondezirojn al ili ambaŭ. C-ano Silfer verkas kaj administras, estante rentulo jam la dekan jaron: lia ĵusa (la deknaŭa) originala dramo premieros fine de julio dum Kultura Esperanto-Festivalo (12a KEF).

Dum la lastaj monatoj scivolemuloj sin turnis al fondumo Pro Esperanto (FPEF) por peti informojn pri la stato de la domo en strato Nieuwe Binnenweg 176, Roterdamo, vendata de la Universala. Plej ofte ili estas transdonitaj al FPEF de “Heroldo de Esperanto”, al kies redakcio iu eĉ skribis: “Mi komencas havi dubon ĉu la domo estas ankoraŭ vendata: oni entute silentas pri la vaka Centra Oficejo en la ĵusa jar-raporto de UEA; pro tiu dubo mi eĉ suspektas esti dupo, kiel individua membro…”

“Mi gratulas al la 86% [de la Akademio de Esperanto] kiuj malkovris ĉi evidentajn banalaĵojn. Ĉiam estas plezuro vidi ke la vosto sekvas la azenon, eĉ se jarojn poste.” Tiel kaŭstike Sten Johansson komentariis la ĵusan deklaron de la Akademio pri litero Ŭ.

Laŭ propono de la Vickonsulo, sen. Lorena Bellotti transprenos venontsemajne du delegojn atribuitajn ĝis nun al sen. Marie-France Conde Rey: LingvoTesta Sistemo de la Esperanta Civito (kun la koncernaj rilatoj al ALTE kaj Konsilio de Eŭropo) kaj trejnado de instruistoj/esperantologoj (kun specifa zorgo pri la kreata Esplora Instituto de Esperantologio). Conde Rey retenos la delegojn pri kulturaj projektoj, kulturcentroj kaj lernejoj. La unua estos vickonsulo pri klerigado, la dua pri kulturaj aferoj.

Rimarkinde: la Civito estas la sola supernacia subjekto en Esperantio kie virinoj abundas en gvidaj organoj; eĉ la Junulara ĉi-jare penas trovi kandidatinojn por sia estraro (efektive gekandidatojn entute), laŭ sia sovetieska (s)elektosistemo.

La Kapitulo samopinias kun la Unua Vickonsulo, ke ne bezonas aktualigon la rezolucio kontraŭ la invado de Ukrajno aprobita de la Senato en marto 2022. Aliflanke necesas alpreni starpunkton pri lastatempaj novaĵoj specife kritikindaj.

Unu el ili estas la ekuzo de grapolbomboj: kontraŭ tiu armilo la Esperanta Civito partoprenis kampanjon en 2007/08. La kampanjo kondukis al konvencio kiu ekvalidis en 2010. Krom la Civito mobiliziĝis la Sennacieca, dum kaj la Universala kaj la Junulara inertis.

Kaj la majoritato kaj la opozicio kontraŭas la fermon de la Senata mandato jaron pli frue ol la ordinara datlimo. Tion komunikis la verda kaj la blanka grupestrinoj dum la lasta kunsido de la Kapitulo. Kaj Fajszi Amika Rondo invitis la Parlamentan sesion al Budapeŝto meze de majo 2024.

“La preparo de la kandidatlistoj postulas tempon, ni ne estas ankoraŭ pretaj” asertis sen. Anna Bartek. “Fermi la parlamentan mandaton pli frue, kiel en 2019, devas resti eksterordinara evento, ne ripetinda” eĥas sen. Lorena Bellotti. Sur la alia pesilplato pezas la malsano aŭ konvalesko de tri membroj de la Kapitulo.

Tri kvaronoj de la estraro fuĝas: el naŭ restos nur du. Samtempe, la elektokomisiono prognozas nur kvinopon je la pinto de la Junulara. Ŝajnas ke travivi pli ol jaron sen subvencioj el Eŭropa Unio estis ŝoka sperto. Des pli ke ne estas certeco pri estontaj subvencioj. Krome ĉi tiu estraro ne sukcesis akuratigi la ĉefredaktoron de “Kontakto” (Pawel Fischer-Kotowski), ege malfruan, nek la responsan pri la grandioza retejo (Mia Nordentoft) malprudente promesita al la Universala — ili ambaŭ estas honorariataj, la dua eĉ per nederlanda salajro.

Je mil metroj da alteco, la Esperanto-Domo de Kultura Centro Esperantista estas unika rifuĝo por eskapi la varmegon de la Hundotagoj, en la nuna Eŭropo. Inter montaraj paŝtejoj kaj moderna urbo, KCE en Ĉaŭdefono proponas agrablan ripozon en la naturo, kun tre interesa gastronomio. En tia kadro eblas studi en esperanto, praktiki la lingvon, ĝui arton dum Kultura Esperanto-Festivalo, specialiĝi pri arkivistiko kun lerta fakulo. Entute dek ses litoj en dek ĉambroj, kun pitoreska pejzaĝo.

Kultura Centro Esperantista inaŭguris hodiaŭ matene sian someran kursaron per la unuaj lecionoj de prof. Giorgio Silfer pri diplomatia tradukado. Se dum la pasintaj jaroj c-ano Silfer komencis per prezento de la institucioj kiuj produktas pli da tradukindaj dokumentoj, “ĉar necesas koni ilin, por bone esperantigi iliajn tekstojn”, ĉi-foje li retrospektivis pri la institucioj al kiuj la esperantistaro sentis sin proksima, kaj kies tekstojn ĝi tradukis. En la zamenhofa epoko, ekzemple, Ruĝa Kruco Internacia kaj Internacia Buroo por Paco.

Kvankam verkita en 2002 en Makedonio kaj publikigita en februaro 2003 (Literatura Foiro n-ro 201), “Dialogo kun la glotologo” neniam atingis rivalton. Finfine ĝi premieros dum la 12a Kultura Esperanto-Festivalo en Ĉaŭdefono, per la reĝisorado (kaj kunrolado) de la aŭtoro, Giorgio Silfer, kaj de Angel Garcia del Rio.

“Por mi temas pri absoluta debuto” konfesas ĉi-lasta, “kaj mi eĉ multe timis. Sed danke al la reĝisoro mi sukcesis senpene roli, kaj multe amuziĝis. Same amuziĝis la spektantoj dum la lasta provludo, hodiaŭ”.