La 11a Kultura Esperanto-Festivalo proponis interesan menuon kun diversaj kulturgrupoj sub la nomo “atelieroj”: pri marionetfarado, kantado, jogo, Yumeiho-masaĝo, ĉigongo. Ili ĉiuj okazis en la festivalejo mem (kiu afable disponigis matojn se necese), krom tiu pri marionetfarado, en la ĉarma pupteatro “La Turlutaine”: ĉi-lasta estis la sola en la franca, postinterprete de Andres Bickel.

Laŭ “Historio de la esperanta literaturo” de Minnaja-Silfer nian kvinan periodon fermis la agnosko pri esperanto kiel literatura lingvo fare de la verkistara mondkongreso, 10 septembro 1993. Preskaŭ samtage la PEN-kongreson alparolis Salman Rushdie, kiu preskaŭ dudek naŭ jarojn poste riskos la morton pro murda atenco. Tiun hazardan koincidon prof.

La subitaj morto de la frato de Jean-Thierry von Bueren kaj malsaniĝo de Jonny M nuligis du programerojn ĝuste en la unua tago de la 11a Kultura Esperanto-Festivalo en Ĉaŭdefono. La situacion savis du kamiŝibajoj, interpretitaj de Giorgio Silfer, la unua matinee kaj la dua vesperume.

“Hebreoj, kristanoj kaj mahometanoj…” volis deklami Zamenhof en Bulonjo-ĉe-Maro, per strofo en “Preĝo sub la verda standardo” kiun la franca organiza komitato cenzuris. Tion oni povis rememori dum la 11a Kultura Esperanto-Festivalo, ĵus finita en Ĉaŭdefono, pro apartaj vizitoj.

Kultura Esperanto-Festivalo resurektis post naŭjara paŭzo, aŭ eĉ 13-jara, ĉar pri tiu en 2013 oni legas en vikipedio: “ni decidis transformiĝi la ĉi-jaran KEF [tiel…] al senpaga, unutaga koncerto je la 10a de julio en Kopenhago sub la nomo KEFeto”. Do la resurekto en Ĉaŭdefono (unu el la ĉefurboj de Esperantio), danke al la Abeletoj de STELO kaj KCE, estis ankaŭ gramatika…

La Abeletoj pretas por la granda momento, nome la inaŭguro de la 11a Kultura Esperanto-Festivalo en Ĉaŭdefono, la 10an de aŭgusto.

Nekutima konverĝo de Osmo Buller kaj TEJO en la Komitato de la Universala, hodiaŭ en Montrealo. La unua anoncis ke, se Koffi Gbeglo estus elektita kiel C-komitatano (suplementa, laŭ la iom bombasta strukturo de la Asocio), li tuj eksiĝos de UEA. Tian ŝancon oni ne profitis, danke al la interveno de Michael Boris Mandirola, TEJO-komitatano:

Preskaŭ en kvar anguloj de la tuta mondo la milito estas. Mi dirus, ke Ruando kaj Ugando iĝis kiel Rusio ĉar ambaŭ invadas nian teritorion Rutshuru. Samlandanoj jam foriris, ili estas en Uganda rifuĝejo. Aliaj estas en nia loĝloko Rurshuru centro. Ĉi tie estas multnombraj translokuloj preskaŭ dek ok mil. La malamikoj M23 jam damaĝis ĉion kaj mortigas loĝantojn, bienoj jam estas forrabitaj.

Tajvano estas speciala subjekto de internacia juro, ĉar ne kalkulita kiel naciŝtato. La oficiala vizito de s-ino Nancy Pelosi, prezidanto de la proporcia branĉo de la usona Parlamento, ĵus promociis ĝin al io pli ol la difino en Taiwan Relations Act (10 aprilo 1979), se ne jure, almenaŭ politike.

Lasta kursosemajno en Kultura Centro Esperantista, tuj antaŭ la 11a Kultura Esperanto-Festivalo, organizita en Ĉaŭdefono kun Studenta Esperanta Ligo.

Hieraŭ mortis c-ano Giovanni Conti (1932[1990]-2022), unu el la plej aktivaj membroj de Milana Esperanto-Klubo. Li kandidatis por la Senato de la Esperanta Civito en 2001 (per la Blanka listo, por Civito inspirita de kristanaj idealoj), kio signifas ke li petis la civitanecon jam en la jaro de la promulgado de nia Konstitucio.

Proksimiĝas la epilogo de la batalo interna al la Universala: la opozicio, nerekte gvidata de Osmo Buller kaj parte jam eksiĝinta (vidu Leonojn kaj Moleonojn), survojas al la forĵeto de la UEA-karto de individua membro (sed restus asocia membro, krom eksiĝo ankaŭ de la respektiva landa asocio).