Fondumo Pro Esperanto (FPEF) delonge administras konton ĉe UEA en Roterdamo, laŭ la kodo LFOI-I. Ĝi utilas de tempo al tempo por enkasigi abonojn al periodaĵoj aliĝintaj al la Pakto, pagojn de libroservo kaj simile; ege malpli ofte por ĝiri aliĝojn al kongresoj de TEJO. Ĝi estas la sola ligo inter la financa fako de UEA kaj la konsorcio de la Esperanta Civito.

S-ro Juan Garcia del Rio estas la nova prezidanto de Esperanta Naturamikaro: lin elektis unuanime hodiaŭ la ordinara Asembleo de Esperanta Naturamikaro en Malago, anstataŭ la retiriĝinta sen. Julio Herrero, kiu dum pli ol jardeko gvidis la asocion kun granda sindonemo, ĝis longa malsano ekde la pandemia jaro.

Se ni memoras la antaŭan situacion, la burundianinoj havis neniun rolon en la socio krom kuiri, serĉi brul-lignon, kreskigi infanojn kaj doni al ili edukadon estis virinaj devoj. La virinoj ne povis studi, la lernejo estis farita por la knaboj. Sed poste la aferoj ŝanĝiĝis, ĝis en 2005, kiam en la konstitucio aperis egaleco de ĉiuj antaŭ la leĝo.

Gec-anoj Manuela Blanco, Perla Martinelli, Giorgio Silfer revenis ĉi-nokte al Eŭropo, post kvar plenaj semajnoj da aktivecoj en Burundio, ĝenerale en Bujumburo ĉe la Tanganika Esperanto-Domo, sed ankaŭ kun gravaj eksterurbaj misioj, por “Heroldo de Esperanto” respektive SIPU.

Rapida kariero por c-ano Mauriac Nunda, kiu pro sia diligenteco kaj asidueco ĉe la staĝoj de Afrika Esperanto-Instituto atingis la postenon de redaktoro de la Afrika rubriko en “Heroldo de Esperanto”: la ĵus finredaktita afrika numero de HdE parte rezultas de lia kontribuo.

Kunvenis hodiaŭ en Bujumburo la ĝenerala Asembleo de Afrika Esperanto-Instituto. Por la du (kolektivaj) membroj ĉeestis Abdoul Rahman Bukuru, Lucien Kagina, Frederiko Nimubona (SIPU-reprezentantoj) kaj Perla Martinelli, Giorgio Silfer (KCE-reprezentantoj); senkulpiĝis la tria KCE-reprezentanto Marie-France Conde Rey, malsana en Francio.

Interesa didaktika projekto disvolviĝas danke al esperantistoj en Burundio.

Fondite en 2018 sub la nomo “La Espero”, infanĝardeno en Rumongo (69 km sude de Bujumburo, ankaŭ ĉe la lagobordo) gastigas sepdekon da infanoj tri- ĝis kvinjaraĝaj, prizorgataj de kvin geinstruistoj. La lernejeto apartenas al la landa asocio de la Universala.

Lastatempe Kongolando distingiĝis kiel teritorio de almozuloj en Esperantio, jen per rektaj petoj en cirkulera formo jen per projektoj plej diversaj, inkluzive de fantomaj orfejoj.

Tre interesa prelego de c-ano Janvier Ndericimpaye pri la ekonomiaj perspektivoj de Burundio, okaze de la lasta tago en la staĝo por la selektado de stabanoj por la Esperanta Civito en Afriko.

Ekzistas nur unu dokumento per kiu la Esperanta Civito okupiĝas pri Universala Esperanto-Asocio: temas pri rekomendo de la Kapitulo antaŭ precize dudek jaroj (marto 2003), publikigita interalie en “Heroldo de Esperanto”, n-ro 2035 (6:2003). Laŭ la dokumento, la Kapitulo de la Esperanta Civito:

Pro la trista “akcidenta” mortigo de Mahsa Amini, la tuta mondo nun pli konscias pri la situacio de virinoj en orientaj landoj. Ŝi estis deŝirita floro per la manoj de la “morala polico” kies instruo de regularo pri la celinda bono kaj pri la devoj, malrespektas kaj tute ne kongruas kun la homaj rajtoj.

Pli kaj pli laŭtaj protestoj ene de la Universala pro la orientiĝo de ties estraro akcepti la inviton de la landa asocio gastigi UKon en Tanzanio: la opozicion gvidas la uranisma fronto, kiu grandparte koincidas kun la eksa burokrataro, tre kritika kontraŭ la nuna UEA, precipe tra la nordeŭropa retgazeto funkcianta kiel neoficiala voĉtubo de eksdirektoro Osmo Buller.